Kees Schafrat
Meer dan een boekhandel.
Hoe het begon
Boekhandel Broekhuis
Boekhandel Broekhuis is al ruim 150 jaar een instituut in Hengelo. Eigenaar Kees Schafrat beseft welke verantwoordelijkheid die status met zich meebrengt. “Ik zie mezelf als een cultureel ondernemer. Winstmaximalisatie is niet ons doel.”
Boeken zijn natuurlijk de corebusiness van Broekhuis. De collectie is groot en breed in de winkel aan de Wemenstraat. “Je kunt alles ook online vinden en laten bezorgen. Het is daarom extra belangrijk dat klanten hier niet voor niets komen. Als ze twee keer misgrijpen, komen ze de volgende keer niet meer terug. Collecties en service zijn onze twee pijlers. We hebben bewust gekozen voor een ruimere winkel. We willen graag dat mensen wat langer bij ons binnen verblijven.”
Muziek
Het gaat om méér dan alleen het verkopen van zoveel mogelijk boeken en tijdschriften, aldus Schafrat. Er is in de winkel bijvoorbeeld ook een muziekafdeling met elpees en cd’s. “Muziek verkopen is op zich eigenlijk helemaal niet rendabel. We doen het toch, omdat verschillende assortimenten elkaar versterken. Dat geldt
eveneens voor de poëzie, die gewoon thuishoort in een winkel als deze. En wist je dat we het grootste ongesubsidieerde podium van Twente zijn, met wekelijks één of meerdere evenementen met auteurs? We doen dit niet om meer boeken te verkopen, maar omdat we het belangrijk vinden om cultuur en literatuur breed onder de aandacht te brengen.”
Ontwerpers en kunstenaars
Broekhuis heeft naast de hoofdvestiging in Hengelo winkels in Enschede, Almelo, Deventer en Oldenzaal. Zo kan Schafrat goed oordelen over de positie van Hengelo. “Dit is een van de prettigste steden om in te wonen. Maar als het hart niet klopt, wordt niemand echt gelukkig. Ik ben blij dat het gemeentebestuur dat inziet en nu knopen doorhakt. Men heeft het vliegwiel op gang gebracht. Je ziet het terug in het straatbeeld. Er is meer kleur, meer groen. Hengelo onderscheidt zich van andere plaatsen door het grote aantal kwalitatief hoogwaardige winkels. De Wemenstraat, vroeger nog gezien als een onbeduidend aanloopstraatje, is daarvan het ultieme voorbeeld.”
